Düş Oldum
DÜŞ OLDUM Gül yüzlü cananım gül-ü gülşenim Şeyda-i bülbülüm zara düş oldum Özüme süzülen Lemi Ruşen'im Ateşinle yandım nara düş oldum Çar anasır gelir darı özümden Bir sıcak damladır düşer gözümden Dünya malı için dönmem sözümden Ulu Mansur gibi dara düş oldum Çekildi gözümden demir tülleri Savruldu Kerem'ce aşkın külleri Sarhoş etti beni kokan gülleri Yârin bahçesinde hara düş oldum Bin yıl dolaştırır onun bir anı Kalp evinde saklı sarayı hanı Yola rahvan oldu canların canı Yokluğun içinde vara düş oldum Ben beni bilmezken kızgın bir çöldüm Ezeli ömrümü ikiye böldüm Çok şükür aşk denen dert ile öldüm Yüzümün akıyla kara düş oldum Ezeli DOĞANAY