OZAN-DER

MAHZUNİ'YE ŞİİRLER GÜLDE MAHZUNİ Bağlar bozulmadan karlar çözüldü Gözlerimden coşan selde Mahzuni Adına şiirler sözler yazıldı Öksüz kalan sazda telde Mahzuni Yıldızlarda kayar göğün ucunda Turnalar yol almış yurtsuz göçünde Dumansız bir ateş yanar içimde Adın alev oldu dilde Mahzuni Hep kırmak isterken bu kötü çarkı Yüreğe sinmiyor dünyayı terki Anadolu kokar bak türkü türkü Kapımdaki kızıl gülde Mahzuni Mahzuni bir candı dizeler canan Sevdası halk olan yürekli ozan Vurguni var mıdır bu sırrı çözen Sınıf savaşında yolda Mahzuni Abdullah Oral * * *  AŞIK MAHZUNİ ŞERİF Berçenek'ten yola çıktı sazıyla Halkın dili oldu mertçe sözüyle Bektaşi Veli'ye bağlı özüyle Söyledi türküler Aşık Mahzuni Dilinde dostlukla sevgi kardeşlik Bilmedi halkına karşı ikilik Anadolu olsun diye tek birlik Hapislerde yattı Aşık Mahzuni Yalçıni anıyor büyük ozanı Bozulacak bu beylerin düzeni Halkı sömürüp bir de ezeni Haykırdı halkına Aşık

"UMARIM GÜN GELİR, MAHZUNİ’YE ŞİİRLER BİR GÜLDESTE OLUR" Süleyman ÖZEROL Son on yıldan buyana sanatın her dalında etkinliği olan tanıdığım sanatçıların -Malatya ağırlıklı- yaşamöykülerini derlemeyle uğraşmaktayım. Halk ozanlarını kültürümüzün en önemli aktarıcıları olarak değerlendirmemden dolayı onlara özel bir ilgim var. bu bağlamda Aşık Mahzuni Şerif'i -her ne kadar birebir tanışmışlığımız olmasa da- altmışlı yıllardaki öğretmen okulu (Akçadağ) öğrenciliğimden beri plaklarıyla tanırım. Kültür sanat konularına o zamandan beri ilgim olmasıyla birlikte bağlama çalmam nedeniyle de yapıtlarını elimden geldiğince de çalıp söylemeye çalışırım. Aşık Mahzuni Şerif aramızdan ayrılalı neredeyse on yıl oldu. Onunla ilgili sağlığında yapıldığı gibi çalışmalar yapılması düşüncemden hareketle 2005 yılında yaşadığım bir olayı, Ankara’da yayınlanan 22 Şubat 2006 tarihli Metropol Gazetesinde yer aldığı biçimiyle sizlerle paylaşıyor; saygıyla anıyorum. “Umarım Gün Gelir, Mahz