Cehalet, Önyargı, Sevgisizlik, Çıkarcılık...

Cehalet, Önyargı, Sevgisizlik, Çıkarcılık... 

Süleyman ÖZEROL

Halk Ozanları Kültür Derneğinde her Cumartesi günü gerçekleştirilen 'Cumartesi Etkinlikleri' kapsamında bu hafta (2 Nisan 2016) 13.00-16.00 saatleri arasında Mustafa Aksu “Çingene Alevileri”  konulu konferansını gerçekleştirdi. Yazar Mustafa Aksu, Çingenelerden ve Alevilerden söz etti. Ortak özelliklerinin iftiraya uğramak, hakaret ve baskı ile karşılaşmak olduğunu; bunda da en önemli etkenin ayrımcılık olduğunu, ayrımcılığın da cehalet, önyargı, sevgisizlik, çıkarcılık gibi olumsuzluklardan kaynaklandığını dile getirdi. Konferans notlarımı sizlerle paylaşmak istiyorum.

Giriş...

Bu 108. Konferansım… İnanılması zor ama gerçek olan olayları anlatmak istiyorum. Konuyu şimdiye kadar işleyen çıkmadı. “Türkiye’de Çingene Olmak” kitabımda dile getirdim. 4. Basımı yapılacak. Konuyla ilgili çok kitap var, ancak gerçek olmayan bilgiler var kitaplarda.

Ben doğuştan Çingeneyim...

Açılım konusu oldu, bakan Faruk çelik, “Neden memur olamıyorsunuz?” diyor. “Neden milletvekili, neden bakan olamıyorsunuz?” diyorlar. Oysa yasalar her yurttaşa göredir...

Şimdiye kadar iki başbakan, bir başbakan yardımcısı oldu. Beş bilim adamı var. Türkiye'nin ilk kadın valisi de Çingenedir.

Çingeneler okutulmamış, "Vazgeç, boş ver, seni okutmazlar, Çingene’sin denilmiştir. İlkokuldan sonra Çingenelerde okuyan görmedim. Yasal engel yok, ancak toplumsal baskı var. Ben kendimi hep elimde bir çanta varmış gibi hissettim, sonuna kadar da okudum. Sapına kadar da solcu olmak gerekiyor, haklarımızı aramak için…

Çingeneler Hakkında

Ansiklopedik bilgilere göre Çingenelerin anayurdu Hindistan’dır. 900. Yüzyılda batıya doğru üç kola dağılmışlardır.

1. Ortadoğu, Mısır ve Afrika…

2. Kafkaslar, Rusya…

3. Anadolu, Balkanlar, Avrupa…

Çingenelerin dili Çingenece’dir. Bulundukları yerlerde kendileri gibi dillerini de gizlemişler, zamanla unutmuşlar.

Çingeneler için "inançsız" denmektedir. Oysa Çingeneler de diğer insanlar gibi yaşadıkları bölgelerde dinsel inançlara sahip olmuşlardır. Köyümüzde herkes Sünnidir, ben otuz beş yaşından sonra Aleviliği benimsedim. Aleviliğin yaşam tarzını kendime uygun buldum.

Anadolu’da Çingene deyince hemen akla göçebe toplum gelir. Oysa her toplumda göçebelik vardır.

Türkiye’de farklıdır… Elekçilik, kalburculuk, demircilik, kalaycılık ve benzeri işler ile para kazanmak için başka yerlere giderler. Gittikleri yerde üretim yaparlar, para kazanıp dönerler. 1950-1960’lı yıllarda bazı işler fabrikasyon hale gelince bazıları bu işleri bırakmak zorunda kalırlar. Bakır kapların yerini kalaylanmayan kaplar aldığında kalaycılığı bıraktıkları gibi…

Bohçacılık yaparlar…

Almanya’ya gidenler oldu, bazıları da zengin duruma geldiler, bohçacılığı arabaları ile yapmaya başladılar.

Tuvalet çukurlarını kim temizler? En ağır, zor işleri kim yapar? Çingeneler…

Müzisyenler, çiçekçilik yapanlar, ayakkabı boyacıları, meyvecilik yapanlar, esnaflık yapanlar, kağıt ve hurda toplayıcılığı yapanlar vardır. Hemen her işle uğraşırlar…

Poşa, Kudret, Beyzade, arabacı, Elekçi, Kalaycı, Demirci, Esmer Vatandaş gibi adlar verilmiştir.

İnsan hakları nedir? Yaşamsal haklardır…

İnsanlara dil, din, ırk, cins ve benzeri nedenlerle ayırımcılık yapılmaz, yapılmamalı. Peki, neden ayrımcılık yapılıyor?

Cehaletten, önyargıdan, sevgisizlikten, çıkarcılıktan…

Alevi toplumu hakkında “mum söndü” iftirası bitmiş değildir. Çingeneler için “inançsız” iftirası da…

Kahramanmaraş, Çorum Alevi katliamları, 1993 Sivas’ta 37 aydının yakılması…

Bunları yaptıranlar duyarlı olabilir mi?

5 Ocak 2010, Manisa Selendi’de 23 Çingenenin evinini yakılması ve Salihli’ye göç…

Yalova’da bir bayan öğretmenin Çingene çocuklarının inançlarını belirleme anketi yapması…

Doksanlı yıllarda Edirne’de bir Çingene imam olur ve bir yere atanır, o gitmeden Çingene olduğu haberi gider, “Çingene’nin arkasında namaz kılmayız” derler.

Bütün bunlar insanlık dışıdır ve insanlık suçudur.

Bir Çerkez kızı ile evlendim…

Ne ben Çingene’yim dedim ne de o Çerkez olduğunu söyledi. Ancak ileride mutlaka bilinecek diye açıklamak istedim. Zonguldak’tayız… Çingene olduğumu söyleyince o da, “Ben de Çerkez kızıyım” dedi.

“Okuyunca Çingene kızı ile evlenmez” der bir arkadaşım. Nişanlımın ailesine benim Çingene olduğumu bildiren bir mektup yazar. Mektup nişanlımın babasının eline geçer. “Meğer damat olacak Çingene imiş” der. Ama diğer yandan, “Mustafa Çingene olamaz” der.

Çingene fotoğrafı ülkemizde farklı, bunu silmek zor…

Eskişehir’deyim, mektup yazıyor, “Mustafa cevap ver” diyor. Ben de, “Hırsız değilim, katil değil ama Çingene’yim” diye yazdım.

Evlendik, 35 yıl sonra ikisi de vefat ettiler. Dört damatları içinde ne çok beni severlerdi.

On yıl sonra kitaplarımı yayınlamaya başladım, artık herkes benim Çingene olduğumu öğrendi. İki baldızım da Çingene olduğumu öğreniyor. 45 yıl sonra yani… Batıkent’teki evimize gelirler, eşim onlara, “Ekonomik mutluluğunuz benden iyi olabilir ama benim mutluluğum daha iyi” der.

El sıkmakla, sarılmakla, öpüşmekle Çingenelik bulaşmaz!

Evliliğimizin 60. Yılını bitirdik…

Etkinlikler, Yayınlar...

Daha çok üniversitelerde konferanslar verdim. Baroda verdim… Bu Pazartesi Ulus’ta Kültür Bakanlığı personeline konferans vereceğim.

Otuzu aşkın televizyon programına katıldım.

“Türkiye’de Çingene Olmak” kitabım yayınlandı, genişletilmiş dördüncü baskısı hazırlandı, yakın zamanda basılacak. Yeni kitap çalışmam, “Bir Çingenenin Ayrımcılıkla Mücadelesi ve Kazanımları” yakın zamanda yayınlanacak.

Diyanette fetva genelgesi yerine getirilmedi.

http://cingeneyiz.blogspot.com.tr/, sitemiz Ali Mezarcıoğlu tarafından yürütülüyor. Bu site yoluyla bize ulaşabilirsiniz, görüş ve düşünceklerinizi iletebilirsiniz.  

Anılar…

Alevilere yapılanlar Çingenelere de yapılır, anlatım farkları vardır. ben bunlardan bazılarını anlatmak istiyorum diyen Aksu, yaşadığı birçok olayı anlattı soruları yanıtladı ve sözlerini şöyle bağladı; 

"İnsanlara gerçeği anlatmalı, ben bunları yapıyorum..."